Nie osądzając, bez krzywdzącego krytycyzmu, czy da się tak trwać w relacjach? Czy pomysł na tego typu zabiegi nie trąca nadmiernym idealizmem, naiwnością?
Czy możliwe jest być uważnym na drugiego człowieka bez oceniania go?
Czy da się pracować nad trudnymi do okiełznania automatyzmami, którymi przez lata natrenowane zostały nasze mózgi i które wyskakują nam bezrefleksyjnie w głowach i nakręcają nasze myśli?
O temperamencie, osobowości, mechanizmach obronnych, sztywności poznawczej, wzorcach przywiązaniowych… i tym wszystkim co pozwoli nam lepiej zrozumieć siebie i dostrzec to na co mamy wpływ, a na co nie… aby było łatwiej, bardziej świadomie i z większą przyjemnością iść w wyznaczonym przez siebie kierunku. Te wszystkie zagadnienia 
i zapewne nie tylko te
postaramy się pomieścić na naszym kolejnym spotkaniu mam.
Zapraszamy 
